ਮਾਂ ਮਹਿਟਰਾਂ ਜਿਹੇ ਲਫ਼ਜ਼ ਉਲੀਕੇ ਸਹਿਕਦੇ ਰਹੇ ਇਜ਼ਹਾਰ ਲਈ ।
ਰੋਂਦਿਆਂ-ਧੋਂਦਿਆਂ ਅਸਾਂ ਵੀ ਏਥੇ, ਅੱਧੀ ਸਦੀ ਗੁਜ਼ਾਰ ਲਈ ।
ਦੀਨ ਤੇ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਤਵਾਜ਼ਨ, ਰੱਖਣਾ ਸਾਨੂੰ ਆਇਆ ਨਾ,
ਕੁੱਝ ਵੀ ਜੋੜਾ ਜੋੜ ਨਾ ਸਕੇ, ਆਰ ਲਈ ਨਾ ਪਾਰ ਲਈ ।
ਸਾਡੇ ਤੇ ਇਲਜ਼ਾਮ-ਤਰਾਸ਼ੀ, ਕਰਨ ਦੀ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਛੂਟ ਰਹੀ,
ਸਾਡਾ ਕੋਈ ਮਜ਼ਮੂਨ ਵੀ ਛਪਣਾ, ਜ਼ੁਲਮ ਰਿਹਾ ਅਖ਼ਬਾਰ ਲਈ ।
ਘਰ ਆਏ ਮਹਿਮਾਨ ਦੀ ਰੱਜਕੇ, ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ ਔਖੀ ਏ,
ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਨਾਂ ਦੀ, ਤਖ਼ਤੀ ਆਪ ਉਤਾਰ ਲਈ ।
ਪੱਗ ਚੁਰਾਵਣ ਵਾਲੇ ਖ਼ਵਰੇ, ਇਹ ਵੀ ਸੋਚਿਆ ਹੋਵੇਗਾ,
ਸਿਰ ਵੀ ਅੱਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦਾ ਏ 'ਕੁਦਸੀ' ਦਸਤਾਰ ਲਈ ।
