ਮੈਂ ਧਰਤੀ ਪੰਜਾਬ ਦੀ

ਦੇਸ ਮੇਰੇ ਦੇ ਬਾਂਕੇ ਗੱਭਰੂ

ਮਸਤ ਅਲ੍ਹੜ ਮੁਟਿਆਰਾਂ

ਨੱਚਦੇ ਟੱਪਦੇ ਗਿੱਧਾ ਪਾਉਂਦੇ

ਗਾਂਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਵਾਰਾਂ

ਪ੍ਰੇਮ ਲੜੀ ਵਿਚ ਇੰਜ ਪਰੋਤੇ

ਜਿਉਂ ਕੂੰਜਾਂ ਦੀਆਂ ਡਾਰਾਂ

ਮੌਤ ਨਾਲ਼ ਇਹ ਕਰਨ ਮਖੌਲਾਂ

ਮਸਤੇ ਵਿਚ ਪਿਆਰਾਂ

ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਮੈਂ ਚਾਕਰ ਅੱਗੇ

ਇਹ ਅਰਜ਼ ਗੁਜ਼ਾਰਾਂ

ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਦੀਆਂ -

ਖਿੜੀਆਂ ਰਹਿਣ ਬਹਾਰਾਂ

ਗੁਰੂ ਧਿਆ ਕੇ ਪਾਵਾਂ ਬੋਲੀ

ਨਾਮ ਅੱਲ੍ਹਾ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਚੰਗਾ

ਸਭ ਨੂੰ ਇਹੋ ਸੁਹਾਏ

ਗਿੱਧੇ ‘ਚ ਉਸ ਦਾ ਕੰਮ ਕੀ ਵੀਰਨੋ

ਜਿਹੜਾ ਅੱਲ੍ਹਾ ਦਾ ਨਾਉਂ ਭੁਲਾਏ

ਦੋਹਾਂ ਜਹਾਨਾਂ ਦਾ ਅੰਲ੍ਹਾ ਹੀ ਵਾਲੀ

ਉਹਦੀ ਸਿਫਤ ਕਰੀ ਨਾ ਜਾਏ

ਅੱਲ੍ਹਾ ਦਾ ਨਾਉਂ ਲੈ ਲਏ-

ਜਿਹੜਾ ਗਿੱਧੇ ਵਿਚ ਆਏ

ਗੁਰੂ ਧਿਆ ਕੇ ਮੈਂ ਪਾਵਾਂ ਬੋਲੀ

ਸਭ ਨੂੰ ਫਤਿਹ ਬੁਲਾਵਾਂ

ਬੇਸ਼ਕ ਮੈਨੂੰ ਮਾੜਾ ਆਖੋ

ਮੈਂ ਮਿੱਠੇ ਬੋਲ ਸੁਣਾਵਾਂ

ਭਾਈ-ਵਾਲੀ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗੇ ਪਿਆਰੀ

ਰੋਜ਼ ਗਿੱਧੇ ਵਿਚ ਆਵਾਂ

ਗੁਰੂ ਦਿਆਂ ਸ਼ੇਰਾਂ ਦਾ-

ਮੈਂ ਵਧ ਕੇ ਜਸ ਗਾਵਾਂ

ਦੇਵੀ ਮਾਤਾ ਗੌਣ ਬਖਸ਼ਦੀ

ਨਾਮ ਲਏ ਜਗ ਤਰਦਾ

ਬੋਲੀਆਂ ਪਾਉਣ ਦੀ ਹੋਗੀ ਮਨਸ਼ਾ

ਕੇ ਗਿੱਧੇ ਵਿਚ ਬੜਦਾ

ਨਾਲ਼ ਸ਼ੌਕ ਦੇ ਪਾਵਾਂ ਬੋਲੀਆਂ

ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਡਰਦਾ

ਦੇਵੀ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਤੇ-

ਸੀਸ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਧਰਦਾ

ਧਿਆਵਾਂ ਧਿਆਵਾਂ ਧਿਆਵਾਂ ਦੇਵੀਏ

ਵਿਚ ਖਾੜੇ ਦੇ ਖੜ੍ਹਕੇ

ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਤੂੰ ਅਕਲ ਸ਼ਕਲ ਦੀ ਰਾਣੀ

ਗਾਉਣ ਵਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਗਾਉਣ ਬਖਸ਼ੇਂ

ਪੜ੍ਹਨ ਵਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਬਾਣੀ

ਭੁੱਖਿਆਂ ਨੂੰ ਜਲ ਭੋਜਨ ਬਖਸ਼ੇਂ

ਪਿਆਸਿਆਂ ਨੂੰ ਜਲ ਪਾਣੀ

ਖੂਨੀਆਂ ਨੂੰ ਤੂੰ ਜੇਲ੍ਹੋਂ ਕੱਢੇਂ

ਦੁੱਧੋਂ ਨਤਾਰੇਂ ਪਾਣੀ

ਮਰਦੀ ਕਾਕੋ ਦੇ-

ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾ ਦੇ ਪਾਣੀ

ਦੇਵੀ ਮਾਤਾ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਧਿਆ ਕੇ

ਵਿਚ ਭਾਈਆਂ ਦੇ ਖੜ੍ਹੀਏ

ਉੱਚਾ ਬੋਲ ਨਾ ਬੋਲੀਏ ਭਰਾਵੋ

ਮਹਾਰਾਜ ਤੋਂ ਡਰੀਏ

ਰੰਨਾਂ ਦੇਖ ਕੇ ਦਿਲ ਨਾ ਛੱਡੀਏ

ਪੈਰ ਸੰਭਲ ਕੇ ਧਰੀਏ

ਗੂੰਗਾ, ਕਾਣਾ, ਅੰਨਾ, ਬੋਲ਼ਾ

ਟਿਚਰ ਜਮਾ ਨਾ ਕਰੀਏ

ਮਾਈ ਬਾਪ ਦੀ ਕਰੀਏ ਸੇਵਾ

ਮਾਂ ਦੇ ਨਾਲ਼ ਨਾ ਲੜੀਏ

ਸੇਵਾ ਸੰਤਾਂ ਦੀ-

ਮਨ ਚਿੱਤ ਲਾ ਕੇ ਕਰੀਏ

ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਂ ਹਰੀ ਦਾ ਲੈਂਦਾ

ਪਿਛੋਂ ਹੋਰ ਕੰਮ ਕਰਦਾ

ਡੇਰੇ ਸੋਹਣੇ ਸੰਤਾਂ ਦੇ

ਮੈਂ ਰਿਹਾ ਗੁਰਮੁਖੀ ਪੜ੍ਹਦਾ

ਜਿਹੜਾ ਫਲ਼ ਕੇਰਾਂ ਟੁੱਟਿਆ

ਉਹ ਮੁੜ ਨਾ ਵੇਲ ਤੇ ਚੜ੍ਹਦਾ

ਕਹਿਣਾ ਸੋਹਣੇ ਸੰਤਾਂ ਦਾ

ਮਾੜੇ ਬੰਦੇ ਦੇ ਕੋਲ਼ ਨਾ ਖੜ੍ਹਦਾ

ਨਾਂ ਸੱਚੇ ਗੁਰ ਪੀਰ ਦਾ-

ਲੈ ਕੇ ਗਿੱਧੇ ਵਿਚ ਬੜਦਾ

ਮੇਰਿਓ ਭਰਾਵੋ ਮੇਰਿਓ ਵੀਰਨੋ

ਖਾੜੇ ਦੇ ਵਿਚ ਦਾਸ ਖੜੋਤਾ

ਬੋਲੀ ਕਿਹੜੀ ਪਾਵਾਂ

ਮੇਰਿਆ ਸਤਗੁਰੂਆ

ਲਾਜ ਰੱਖੀਂ ਤੂੰ ਮੇਰੀ

ਮੇਰਿਆ ਜੀ ਸਾਹਿਬਾ

ਲਾ ਦੇ ਬੋਲੀਆਂ ਦੀ ਢੇਰੀ

ਰੱਖਿਆ ਗੋਰਖ ਨੇ-

ਕਰਲੀ ਪੂਰਨਾ ਤੇਰੀ

ਦੇਵੀ ਦੀ ਮੈਂ ਕਰਾਂ ਕੜਾਹੀ

ਪੀਰ ਫਕੀਰ ਧਿਆਵਾਂ

ਹੈਦਰ ਸ਼ੇਖ ਦਾ ਦੇਵਾਂ ਬੱਕਰਾ

ਨੰਗੇ ਪੈਰੀਂ ਜਾਵਾਂ

ਹਨੂੰਮਾਨ ਦੀ ਦੇਵਾਂ ਮੰਨੀ

ਰਤੀ ਫਰਕ ਨਾ ਪਾਵਾਂ

ਨੀ ਮਾਤਾ ਭਗਵਤੀਏ-

ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਜਸ ਗਾਵਾਂ

ਦੇਵੀ ਦੀ ਮੈਂ ਕਰਾਂ ਕੜਾਹੀ

ਪੀਰ ਫਕੀਰ ਧਿਆਵਾਂ

ਹੈਦਰ ਸ਼ੇਖ ਦਾ ਦੇਵਾਂ ਬੱਕਰਾ

ਨੰਗੇ ਪੈਰੀਂ ਜਾਵਾਂ

ਹਨੂੰਮਾਨ ਦੀ ਦੇਵਾਂ ਮੰਨੀ

ਰੇਤੀ ਫਰਕ ਨਾ ਪਾਵਾਂ

ਜੇ ਸੁਰਮਾ ਤੂੰ ਬਣਜੇਂ ਸੋਹਣੀਏਂ

ਮੈਂ ਲੈ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਪਾਵਾਂ

ਮੇਰੇ ਹਾਣਦੀਏ-

ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਜਸ ਗਾਵਾਂ

ਧਰਤੀ ਜੇਡ ਗ਼ਰੀਬ ਨਾ ਕੋਈ

ਇੰਦਰ ਜੇਡ ਨਾ ਦਾਤਾ

ਬ੍ਰਹਮਾ ਜੇਡ ਨਾ ਪੰਡਿਤ ਕੋਈ

ਸੀਤਾ ਜੇਡ ਨਾ ਮਾਤਾ

ਲਛਮਣ ਜੇਡ ਜਤੀ ਨਾ ਕੋਈ

ਰਾਮ ਜੇਡ ਨਾ ਭਰਾਤਾ

ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਜੇਡਾ ਭਗਤ ਨਾ ਕੋਈ

ਜਿਸ ਹਰਕਾ ਨਾਮ ਪਛਾਤਾ

ਦੁਨੀਆਂ ਮਾਣ ਕਰਦੀ-

ਰੱਬ ਸਭਨਾਂ ਦਾ ਦਾਤਾ

📝 ਸੋਧ ਲਈ ਭੇਜੋ