ਮੈਂ ਕੌਣ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਕੀ ਹਾਂ, ਮੇਰੀ ਜਾਤ ਕੀ ਏ।
ਇਸ ਟੁੱਟੇ ਹੋਏ, ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀ, ਔਕਾਤ ਕੀ ਏ।
ਮੈਂ ਆਸ਼ਕ ਆਂ, ਜਾਂ ਫ਼ਕੀਰ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਲਿਖਾਰੀ ਆਂ, ਜਾਂ ਤਕਦੀਰ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਰਾਜਾ ਆਂ, ਜਾਂ ਭਿਖਾਰੀ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਸ਼ਿਕਾਰ ਆਂ, ਜਾਂ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਹੀਰ ਆਂ, ਜਾਂ ਰਾਝਾਂ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਸਾਹਿਬਾ ਆਂ, ਜਾਂ ਮਿਰਜ਼ਾ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਸੱਸੀ ਆਂ, ਜਾਂ ਪੁਨੂੰ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਸੋਹਣੀ ਆਂ, ਜਾਂ ਮਹੀਵਾਲ ਆਂ।
ਮੈਂ ਕਬਰ ਆਂ, ਜਾਂ ਲੱਕੜਾਂ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਆਂ, ਜਾਂ ਮੌਤ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਇਸ਼ਕ ਆਂ, ਜਾਂ ਨਫ਼ਰਤ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਖੁਸ਼ ਆਂ, ਜਾਂ ਟੁੱਟਿਆ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਮੰਨਿਆਂ ਆਂ, ਜਾਂ ਰੁੱਸਿਆ ਕੋਈ।
ਸ਼ੈਰੀ ਦੀ ਕਲਮ ਆਂ, ਜਾਂ ਕਾਗਜ਼ ਕੋਈ।
ਟੁੱਟਿਆ ਤਾਰਾ ਆਂ, ਜਾਂ ਚਾਂਦਨੀ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਸੂਰਜ ਆਂ, ਜਾਂ ਚੰਦ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਖ਼ੁਆਬ ਆਂ, ਜਾਂ ਸੁਪਨਾ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਗ਼ਲਤੀ ਆਂ, ਜਾਂ ਮੁਆਫ਼ੀ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਖ਼ੁਦਾ ਆਂ, ਜਾਂ ਯਾਰ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਆਂ, ਜਾਂ ਗ਼ਮੀ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਖ਼ੁਦਾ ਆਂ, ਜਾਂ ਸ਼ੈਤਾਨ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਸਮੁੰਦਰ ਆਂ, ਜਾਂ ਰੇਗਿਸਤਾਨ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਧਰਤੀ ਆਂ, ਜਾਂ ਅੰਬਰ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਕਾਇਨਾਤ ਆਂ, ਜਾਂ ਕਿਆਮਤ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਆਂ, ਜਾਂ ਸ਼ਰਾਬ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਕਮਲਾ ਆਂ, ਜਾਂ ਕਿਤਾਬ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਚਾਬੀ ਆਂ, ਜਾਂ ਤਿਜ਼ੋਰੀ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਇਨਸਾਨ ਆਂ, ਜਾਂ ਅਮਲੀ ਕੋਈ।
ਮੈਂ ਲੱਭ ਰਿਹਾ, ਕੋਈ ਰੂਹ ਮੇਰੀ।
ਨਾ ਕਰ ਸ਼ੈਰੀ ਓਏ, ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ।
ਲਿਖੀ ਜਾ ਪਰ, ਇਹ ਕਲਮ ਨਹੀਂ ਤੇਰੀ।
ਜਦ ਸਭ ਮਿਲਣਾ, ਮੌਤ ਪਾਊ ਫੇਰੀ।
ਹਿੰਮਤ ਰੱਖ ਤੂੰ, ਨਾ ਢਾਹ ਢੇਰੀ।
ਇਹੀ ਸਮਾਂ ਏ, ਨਾ ਕਰ ਦੇਰੀ।
ਕਿਉਂ ਚੁੱਪ ਬੈਠਾ, ਲਿਆ ਦੇ ਨ੍ਹੇਰੀ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਝੂਠ ਏ, ਤੇ ਮੌਤ ਤੇਰੀ।
