ਮੈਂ ਮੁਕੰਮਲ ਆਸਥਾ ਰੱਖੀ ਜਿਹੜੇ ਅਵਤਾਰ ਵਿੱਚ।
ਭੈੜੀਆਂ ਰਸਮਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਨੇ ਛੇਕਿਆ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ।
ਹੁਕਮ ਇਹ ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ,
ਲੈ ਕੇ ਸਾਬਤ ਸਿਰ ਨਾ ਆਵੇ ਕੋਈ ਵੀ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ!
ਫਿਰ ਉਹ ਕਿਸ ਦੇ ਵਾਸਤੇ ਹੰਝਾਂ ਨੂੰ ਸਾਂਭੀ ਜਾ ਰਿਹਾ,
ਜਦ ਨਹੀਂ ਬਚਿਆ ਕੋਈ ਉਸ ਦਾ ਭਰੇ ਘਰ-ਬਾਰ ਵਿੱਚ।
ਆ ਗਈ ਹੈ ਰੁੱਤ ਕਿਹੀ ਫੁਲਕਾਰੀਆਂ ਕੱਢਦੀ ਹੋਈ,
ਕਿਰਤ ਦੀ ਥਾਂ ਵਿਕ ਰਿਹਾ ਕਿਰਤੀ ਹੈ ਅੱਜ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ।
ਜੋ ਨਿਆਂ ਢੂੰਡਣ ਲਈ ਤੁਰਿਆ ਸੀ ਫੜ ਜਗਦੀ ਮਸ਼ਾਲ,
ਕਿਉਂ ਉਹਨੂੰ ਜੀਵਨ ਬਿਤਾਉਣਾ ਪੈ ਰਿਹਾ ਅੰਧਕਾਰ ਵਿੱਚ?
ਤੁਰ ਪਵੇਗਾ ਢਾਰਿਆਂ ਵਿਚਲੀ ਵਸੋਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਨਾਲ,
ਵੇਖ ਲੈਣਾ ਇਨਕਲਾਬ ਆਵੇਗਾ ਤਦ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ।
