ਮੈਂ ਸੂਰਜ ਨਾਲ ਜਦ ਵੀ ਅੱਖ ਮਿਲਾਈ ਏ ।
ਤੇਰੇ ਮੁੱਖ ਦੀ ਲਾਲੀ ਨਜ਼ਰੀਂ ਆਈ ਏ ।
ਕਿੰਨੇ ਈ ਸੱਪ ਮੁੱਢ ਦਵਾਲੇ ਬੈਠੇ ਨੇ,
ਚੰਗੀ ਵਿਹੜੇ ਰਾਤ ਦੀ ਰਾਣੀ ਲਾਈ ਏ ।
ਇੰਜ ਸਿਆਪਾ ਕੀਤੈ ਤੇਰੇ ਵਿਛੜਣ ਦਾ,
ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਦੀ ਫੂਹੜੀ ਅਜੇ ਵਿਛਾਈ ਏ ।
ਮੈਂ ਪਿੰਡੇ ਤੇ ਦਰਦ ਹੰਢਾਏ ਵੇਲੇ ਦੇ,
ਮੈਂ ਪਿੰਡੇ ਤੇ ਅੰਬਰ ਵੇਲ ਚੜ੍ਹਾਈ ਏ ।
'ਸ਼ਾਦ' ਮੈਂ ਐਦੋਂ ਵਧ ਕੇ ਕੱਲਾ ਕੀ ਹੁੰਦਾ,
ਆਪਣੀ ਲਾਸ਼ ਵੀ ਮੈਂ ਆਪੇ ਦਫ਼ਨਾਈ ਏ ।
