ਕੁੱਖ ਵਿਚੋਂ ਧੀ ਬੋਲੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ,
ਸਾਂਭਿਆ ਨਾ ਜਾਵੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਵਾਲੇ ਚਾਅ ਨੂੰ।
ਮੰਗਦੀ ਦੁਆਵਾਂ ਤੇਰੀ ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ ਪਨਾਹ ਨੂੰ,
ਤੱਕਦੀ ਮੈਂ ਰਹਾਂ ਦੁਨੀਆਂ 'ਤੇ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਰਾਹ ਨੂੰ।
ਦੇਖੀਂ ਕਿਤੇ ਮੈਨੂੰ ਮਾਰ ਨਾ ਦਈਂ, ਮੈਂ ਦੇਵੀ ਦਾ ਸਰੂਪ ਆਂ।
* ਨਾ ਮਾਰੀਂ ਨਾ ਮਾਰੀਂ ਮਾਂ ਮੈਨੂੰ, ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਹੀ ਰੰਗ ਰੂਪ ਆਂ।
ਬਾਪੂ ਤੇਰੀ ਇਹ ਲਾਡਲੀ, ਅਜੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮਾਸੂਮ ਆਂ।
ਬਾਪੂ ਮੈਂ ਵੀ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ 'ਤੇ ਆਉਣਾ, ਵੀਰ ਵਾਂਗੂ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਚਮਕਾਉਣਾ।
ਡਰੀਂ ਨਾ ਬਾਬਲਾ ਕਦੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ, ਤੇਰੀ ਪੱਗ ਨੂੰ ਕਦੇ ਦਾਗ਼ ਨਾ ਮੈਂ ਲਾਂਵਾਂ।
ਤਰਲੇ ਤੇਰੇ ਪਾਉਨੀ ਆ ਮੈਂ, ਮਾਂ ਤੈਨੂੰ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾਉਣ ਦਾ ਸਰੂਰ ਆ।
* ਨਾ ਮਾਰੀਂ ਨਾ ਮਾਰੀਂ ਮਾਂ ਮੈਨੂੰ, ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਹੀ ਰੰਗ ਰੂਪ ਆਂ।
ਬਾਪੂ ਤੇਰੀ ਇਹ ਲਾਡਲੀ, ਅਜੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮਾਸੂਮ ਆਂ।
ਬਾਪੂ ਜੇ ਤੂੰ ਨਾ ਟਲਿਆ, ਮੈਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਤੇਰਾ ਜੇ ਸਰਿਆ।
ਫੇਰ ਵੀ ਤੇਰੀ ਮੈਂ ਖ਼ੈਰ ਮੰਗਦੀ, ਬਗ਼ੀਚਾ ਰਹੇ ਤੇਰਾ ਹਰਿਆ ਭਰਿਆ।
ਕਹਿੰਦੀ ਸ਼ੈਰੀ ਸੁਣ ਵੀਰਿਆ ਓਏ, ਲਿਖ ਦਈਂ ਮੇਰੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਆ।
* ਨਾ ਮਾਰੀਂ ਨਾ ਮਾਰੀਂ ਮਾਂ ਮੈਨੂੰ, ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਹੀ ਰੰਗ ਰੂਪ ਆਂ।
ਬਾਪੂ ਤੇਰੀ ਇਹ ਲਾਡਲੀ, ਅਜੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮਾਸੂਮ ਆਂ।
ਸ਼ੈਰੀ ਵੀ ਰੋਇਆ ਤੇਰੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਸੁਣ ਕੇ, ਤੇਰੇ ਲਈ ਭੈਣੇ ਚੰਦ ਤਾਰੇ ਤਿਣਕੇ।
ਬਾਪੂ ਵੀ ਤੇਰਾ ਰੋਂਦਾ ਸੀ ਪਛਤਾ 'ਕੇ, ਦੱਸਾਂਗਾ ਭੈਣੇ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਮਿਲ ਕੇ।
ਕਹਿੰਦੀ ਮੇਰੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਦਿਲਾਸਾ ਦੇ ਦਈਂ, ਮੈਂ ਅਗਲੇ ਜਨਮ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਆਉਣੀ ਆਂ।
* ਨਾ ਮਾਰੀਂ ਨਾ ਮਾਰੀਂ ਮਾਂ ਮੈਨੂੰ, ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਹੀ ਰੰਗ ਰੂਪ ਆਂ।
ਬਾਪੂ ਤੇਰੀ ਇਹ ਲਾਡਲੀ, ਅਜੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮਾਸੂਮ ਆਂ।
