ਮੀਮ-ਮੱਤਾਂ ਤੁਝ ਬਿਨ ਕੌਣ ਜੋ ਦੇਵੇ ਦਿਲ ਨੂੰ
ਧਰ ਵਹੀ ਹਦ ਪੈਗੰਬਰ ਦੀ ।
'ਸਿਲੇ ਅੱਲਾ ਅਲੈ ਹੋ ਸਲਮ'
ਸੋਹਣੇ ਓਸੇ ਸਰਵਰ ਦੀ ।
ਕੁਤਬ ਦੀਵਾਨ ਜੇ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ
ਬਾਹਜ ਤੈਂਡੇ ਹੀਰ ਘਰ ਘਰ ਦੀ ।
ਇਹ ਖੂਬਸੂਰਤਾਂ ਘੁੰਘਟ ਤੈਂਡਾ
ਸ਼ੋਰ ਸਿਆਹ ਰੁਖ ਅਨਵਰ ਦੀ ।
ਇਹ ਖਾਕ ਰਤਾਕ ਨ ਸੂਰਜ ਬਾਹਝੋਂ
ਠਾਠ ਮਰੇਂਦੀ ਕੱਪਰ ਦੀ ।
ਨਾਹੀਂ ਤਾਂ ਵਤ ਨਾਜ਼ ਦੀ ਜਾਣੇ
ਸੂਰਤ ਮੂਰਤ ਪੱਥਰ ਦੀ ।
ਕਿਆ ਇਨਕਾਰ ਖਿਆਲ ਦਸੈਂਦਾ
ਜਿਨਸ ਜੇ ਏਸ ਲਬ ਗੌਹਰ ਦੀ ।
ਤੂਹੀ ਸ਼ੱਕਰ ਖੰਡ ਨਬਾਤ ਕਰੇਂ
ਅਤੇ ਮਿੱਠਾ ਮਿੱਠੀ ਲਬ ਸ਼ਕਰ ਦੀ ।
ਤੂਹੀ ਜ਼ੁਲਫ ਸ਼ਰੀਫ ਦੀ ਫਾਹੀ,
ਤੂਹੀਂ ਕੈਦ ਕਰੇਂ ਦਿਲ ਹੈਦਰ ਦੀ ।੬।
