ਮੀਮ-ਮੀਤਾ ਨੀਂਗਰਾ ਸ਼ੋਖ ਅਣੋਖਿਆ ਵੇ
ਕੋਈ ਓੜਕ ਪਤਾ ਭੀ ਨਾਜ਼ ਦਾ ਈ ।
ਗਲ ਭੀ ਨਾਜ਼ ਨਿਗਾਹ ਭੀ ਨਾਜ਼
ਅਤੇ ਗਹਣਾ ਭੀ ਨਾਜ਼ ਦਾ ਈ ।
ਤੋੜੇ ਧੂੜ ਧਮਾਈ ਖਤ ਕਟਕ ਦੇ
ਤੈਂ ਥੀਣਾ ਭੀ ਨਾਜ਼ ਦਾ ਈ ।
ਪਰ ਖਤ ਲਬਾਂ ਦਾ ਆਖ ਅਮੱਨਾ
ਅਜੇ ਮੁਜ਼ੱਨੀ ਭੀ ਨਾਜ਼ ਦਾ ਈ ।
ਛੋੜ ਸ਼ਰੀਫ਼ ਤੂੰ ਹਿੰਦ ਦੇ ਅਖੜ
ਅਜੇ ਸੋਹਣਾ ਭੀ ਨਾਜ਼ ਦਾ ਈ ।
ਹੁਣ ਪੁੱਛਿਆ ਖੱਤ ਆਗਾਜ਼ ਨਿਆਜ਼ ਦਾ
ਮੁਲਕ ਆਮੱਨਾ ਭੀ ਨਾਜ਼ ਦਾ ਈ ।
ਅਜੇ ਸੁਰਖ ਹੈਦਰ ਲਾਲ ਲਬਾਂ ਤੇ,
ਹੀਰਾ ਪੱਨਾ ਭੀ ਨਾਜ਼ ਦਾ ਈ ।੮।
