ਮੇਰੇ ਗੀਤ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲੇ
ਨਾਲੇ ਕਰਦੇ ਨੇ ਗਿਲੇ
ਵੇ ਤੂੰ ਦਰਦ ਜੁਦਾਈਆਂ
ਕਾਹਤੋਂ ਸਾਡੇ ਹਿੱਸੇ ਪਾਈਆਂ ।
ਵੇ ਕਿਉਂ ਦਰਜ਼ ਨਾ ਕੀਤੇ
ਕਾਹਤੋਂ ਮਿੱਠੇ ਮਿੱਠੇ ਹਾਸੇ
ਸਾਡੀ ਇੱਕ ਵੀ ਨਾ ਸੁਣੀ
ਵੇ ਤੂੰ ਕਰੇਂ ਮਨਆਈਆਂ ।
ਇੱਕ ਕਵਿਤਾ ਅਧੂਰੀ ਨੇ
ਵੀ ਬਾਤ ਜਿਹੀ ਪਾਈ
ਮੈਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਿਉਂ ਨ੍ਹੀਂ ਕੀਤਾ
ਕਿਉਂ ਨਾ ਕਲਮਾਂ ਘਸਾਈਆਂ ।
ਮੇਰੀ ਗਜ਼ਲਾਂ ਵੀ ਹਿੱਕ ਤਾਣ
ਜਵਾਬ ਪਈਆਂ ਮੰਗਣ
ਸਾਨੂੰ ਲਿਖ ਭੁੱਲੀ ਬੈਠਾਂ
ਕਦੇ ਆਪ ਕਿਉਂ ਨ੍ਹੀਂ ਗਾਈਆਂ ।
ਵੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਚਾਅ ਜਿਹਾ ।
ਲਿਖਿਆ ਨਾ ਕੁੱਝ ਕਦੇ ।
ਨਾ ਹੀ ਤੇਰੀ ਲੇਖਣੀ 'ਚ ।
ਆਈਆਂ ਕਦੇ ਮਾਈਆਂ ।
ਮੁੜਕਾ ਹੈ ਬਾਪੂ ਦਾ ਜੋ ।
ਸੁੰਘਦਾ ਐਾ ਚਾਵਾਂ ਨਾਲ਼ ।
ਓਸ ਕੁੜਤੇ ਦੀ ਮਹਿਕਾਂ ਤੋਂ
ਕਵਿਤਾ ਨ੍ਹੀਂ ਬਣਾਈਆਂ ।
ਕਿਰਤੀ ਤੇ ਕਾਮੇ ਦੀ ਤੂੰ ।
ਗੱਲ ਕਦੇ ਕਰਦਾ ਨਹੀਂ ।
ਨਸ਼ਿਆਂ ਵਿਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਤੂੰ ।
ਤੁਹਮਤਾਂ ਨਾ ਲਾਈਆਂ ।
ਇਹਨਾਂ ਸਭਨਾਂ ਨੂੰ ।
ਹੁਣ ਮੈਂ ਜਵਾਬ ਕਿਵੇਂ ਦੇਵਾਂ ।
ਮੇਰੀ ਲੇਖਣੀ 'ਚ ਰੱਬ ਸੱਚੇ ।
ਬਰਕਤਾਂ ਨਾ ਪਾਈਆਂ ।
ਬਸ ਮੇਰੀ ਕਲਮ ਤੋਂ ।
ਦਰਦੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ਕੋਈ ।
ਏਹੋ ਅਰਦਾਸ ਮੇਰੀ ।
ਤੇਰੇ ਮੂਹਰੇ ਸਾਈਆਂ ।
ਏਹੋ ਅਰਦਾਸ ਮੇਰੀ ।
ਤੇਰੇ ਮੂਹਰੇ ਸਾਈਆਂ ।
