ਇਕ ਬੀਬਾ ਸਾਊ ਐਡੀਟਰ,
ਜੋ ਪੰਤਾਲੀਆਂ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਲੰਘਿਆ,
ਪਰ ਮਿਹਨਤ ਦੀ ਝੰਮਣੀ ਨਾਲ
ਐਉਂ ਜਾਪੇ ਜਿਉਂ ਉਮਰ ਓਸ ਦੀ ਵਿਚੋਂ
ਝੜ ਗਏ ਨੇ ਸਠ ਸਾਲ ।
ਮੇਜ਼ ਉੱਤੇ ਦਿਨ ਭਰ ਸਿਰ ਸੁੱਟੀ
ਨੈਣਾਂ ਰਾਹੀਂ ਰੱਤ ਵਗਾਂਦਾ,
ਕਿਸੇ ਮਸ਼ੀਨ ਵਾਂਗ ਹੱਥ ਉਸ ਦਾ,
ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਉਤੇ ਕਲਮ ਚਲਾਂਦਾ ।
ਸਿਆਲ, ਉਨ੍ਹਾਲੇ, ਸੰਝ, ਸਵੇਰੇ,
ਲੇਖਾਂ ਲਈ, ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਲਈ,
ਉਹ ਰਹਿੰਦਾ, ਗ਼ਲਤਾਨ !
ਮਣਾਂ ਮੂੰਹੀਂ ਕਾਗਜ਼ ਲਿਖ ਥੱਕੀ,
ਹਾਇ ! ਓਸ ਦੀ ਜਾਨ ।
