ਮੇਰੀ ਤਾਸੀਰ ਮਿੱਟੀ ਦੀ, ਤੂੰ ਅੱਥਰਾ ਵੇਗ ਪਾਣੀ ਦਾ
ਇਹੋ ਅੰਜਾਮ ਹੋਣਾ ਸੀ ਤੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਹਾਣੀ ਦਾ
ਸਮੇਂ ਦੀ ਗਰਦ ਪੈ ਕੇ ਗਰਦ ਹੀ ਹੋ ਜਾਣ ਨਾ ਕਿਧਰੇ
ਉਹ ਜਿਹਨਾਂ ਸ਼ੀਸ਼ਿਆਂ ਵਿਚ ਵੇਖ ਕੇ ਖ਼ੁਦ ਨੂੰ ਪਛਾਣੀ ਦਾ
ਸਮੇਂ ਦੇ ਚੇਤਿਆਂ ਵਿਚ ਕੁਝ ਕੁ ਦਿਨ ਤਾਂ ਟਿਮਟਿਮਾਂਵਾਗਾ
ਮੈਂ ਜਗਦਾ ਲਫ਼ਜ਼ ਹਾਂ ਐ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੇਰੀ ਕਹਾਣੀ ਦਾ
ਸਿਤਾਰੇ ਰਸ਼ਕ ਕਰਦੇ ਨੇ ਅਜੇ ਤਕ ਖ਼ਾਕ ਮੇਰੀ 'ਤੇ
ਰਿਹਾ ਮਿਟ ਕੇ ਵੀ ਮੈਂ ਮਰਕਜ਼ ਮੁਹੱਬਤ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਦਾ
