ਮਿੱਟੀਏ ਨੀ
ਧਰਤ ਸੁਹਾਗਣੇ
ਤੇਰੀ ਕੁੱਖ ਵਿਚ ਸੂਰਜ ਸੌਂਣ
ਚਮਕਣ ਅਰਸ਼ ਦੇ ਤਾਰੇ
ਚæਵਰ ਕਰਦੀ ਪੌਣ
ਰੁੱਖ ਤੇਰਾ ਟੁੱਕ ਖਾਂਦੇ
ਪੰਛੀ ਡਾਲੀਂ ਗਾਉਣ
ਨੀ ਮਿੱਟੀਏ ਤੈਨੂੰ ਚੱਕ ਮੱਥਿਆਂ 'ਤੇ ਲਾਉਣ
ਤੂੰ ਸਾਡੀ ਮਿੱਟੀ
ਅਸੀਂ ਤੇਰੇ ਰੁੱਖ
ਗੋਦ ਤੇਰੀ ਦੇ ਮਿਣਦੇ ਸੁੱਖ
ਤਾਰਿਆਂ ਵਰਗੀ ਬਣ ਕੇ ਭੁੱਖ
ਜਹਾਨ ਤੇਰੇ ਤੂੰ ਸਾਡੀ ਰੁੱਤ
ਭਿੱਜੇ ਹੰਝੂ ਜਾਵਣ ਸੁੱਕ
ਗਰਭ 'ਚੋਂ ਤੇਰੇ ਤਾਰੇ ਆਏ
ਪਰਬਤ ਪੱਬਾਂ ਹੇਠ ਵਿਛਾਏ
ਸਾਗਰ ਘੁੱਟ ਭਰ ਪਿਆਸ ਬੁਝਾਈ
ਕੱਲ੍ਹ ਇਕ ਰਿਸ਼ਮ ਮਿਲਣ ਨੂੰ ਆਈ
ਹੱਥਾਂ 'ਤੇ ਰੱਖ ਦੁਨੀਆਂ ਸਾਰੀ
ਜੱਗ ਮਾਰੀ ਉੱਚੀ ਕਿੱਲਕਾਰੀ
ਤੂੰ ਹੋ ਗਈ ਸਾਡੀ ਕੱਲ੍ਹ ਸਾਰੀ
ਖੰਭਾਂ ਬਿਨ ਅਸਾਂ ਭਰੀ ਉਡਾਰੀ
ਕਿੱਥੇ ਰਹਿ ਗਈ ਤੇਰੀ ਮਿੱਟੀ
ਕਿੱਥੇ ਮੇਰੀ ਮਿੱਟੀ ਧੁਖ਼ ਜਾਣਾ
ਇਕ ਪਾਸਿਓਂ ਸੂਰਜ ਬਣ ਕੇ
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਅਸੀਂ ਛੁਪ ਜਾਣਾ
ਤੂੰ ਮੇਰੀਆਂ ਖੇਡਾਂ ਮਿੱਟੀਏ
ਖੇਡਦਿਆਂ ਅਸੀਂ ਘਰ ਬਣਾਏ
ਜੇੜੇ ਸਾਡੇ ਮਨ ਨਾ ਭਾਏ
ਪੈਰਾਂ ਨਾਲ ਬਣਾ ਕੇ ਢਾਏ
ਹੁਸਨ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਗੀਤ ਲਿਖਾ ਕੇ
ਅੱਜ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਆਏ
ਕਈ ਬਣਾਈਆਂ ਉੱਡਦੀਆਂ ਚਿੜੀਆਂ
ਹੱਥਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਫੁੱਲ ਬਣ ਖਿੜੀਆਂ
ਰੰਗਲੀਆਂ ਪਾਈਆਂ ਧਰਤ 'ਤੇ ਪਿੜੀਆਂ
ਸਿਖ਼ਰ ਦੁਪਹਿਰੇ ਰੀਝਾਂ ਛਿੜੀਆਂ
ਪਹਾੜ ਤੇ ਚਟਾਨਾਂ ਢਾਹ ਕੇ
ਮੰਜ਼ਿਲਾਂ ਵਿਚ ਤੈਨੂੰ ਵਿਛਾ ਕੇ
ਤੇਰੀ ਮਹਿਕ ਫੁੱਲ ਬਣ ਜਾਵੇ
ਜਦ ਕਣੀ ਕੋਈ ਗਰਭ ਸਮਾਵੇ
ਹਰ ਸੁਗੰਧ ਅੰਬਰ ਬਣ ਛਾਵੇ
ਤੂੰ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਵਰਗੀ ਏਂ
ਸੰਘਣੀ ਜੇਹੀ ਛਾਂ ਵਰਗੀ ਏਂ
ਖੇਡਣ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ਵਰਗੀ ਏਂ
ਨਵੀਂ ਮੁਹੱਬਤ ਨਾਂਹ ਵਰਗੀ ਏਂ
ਤੂੰ ਏਂ ਕਿਸੇ ਬਹਾਰ ਦੀ ਰੁੱਤ
ਜੰਮਦੀਂ ਚੰਨ ਸਿਤਾਰੇ ਪੁੱਤ
ਇਹ ਮਿਲਣ ਮਿੱਟੀਆਂ ਦੇ ਸਾਰੇ
ਰਹਿ ਜਾਣੇ ਏਥੇ ਚਾਅ ਕੁਆਰੇ
ਜਿਹੜੇ ਅੱਜ ਮਿਲੇ ਸਨ ਹੱਸ ਕੇ
ਉਹ ਭਲਕੇ ਨਹੀ ਮਿਲਣੇ ਤਾਰੇ
ਖੇਡਦਿਆਂ ਦਿਨ ਰਾਤ ਟੁਰ ਜਾਣੇ
ਠੱਲ੍ਹਦਿਆਂ ਕੱਚੇ ਹਿੱਕੀਂ ਖੁਰ ਜਾਣੇ
ਰਹਿ ਜਾਣੇ ਪਏ ਖ਼ਾਬ ਸਰ੍ਹਾਣੇ
ਸੁਫ਼ਨੇ ਆਏ ਤਾਂ ਟੁੱਟਣੇ ਤਾਣੇ
ਕੀ ਤੇਰੀ ਤਕਦੀਰ ਨੀ ਅੜੀਏ
ਖਿੱਚ ਕੋਈ ਲਕੀਰ ਤਾਂ ਪੜ੍ਹੀਏ
ਹਿੱਕ ਤੇਰੀ ਤੋਂ ਅਰਸ਼ੀਂ ਚੜ੍ਹੀਏ
ਰੋਜ਼ ਤੈਨੂੰ ਖ਼ਾਬਾਂ ਵਿਚ ਜੜੀਏ
ਇਹ ਵੇਲਾ ਕੋਈ ਸੁਗੰਧ ਬਣਾਈਏ
ਹਰ ਦਿਨ ਰਾਤ ਦੀ ਅੱਖ 'ਚ ਪਾਈਏ
ਕਣ ਕਣ ਤਾਰੇ ਹੋਰ ਸਜਾਈਏ
ਚੁੱਪ ਹਵਾਵਾਂ ਮਹਿਕ ਬਣ ਜਾਈਏ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਤਾਰੀਖ਼ ਨਾ ਖੋਲ੍ਹੀਂ
ਐਵੈਂ ਕੁੱਖ ਦੇ ਦੁੱਖ ਨਾ ਫ਼ੋਲੀਂ
ਹੌਲੀ ਬੋਲ ਉੱਚਾ ਨਾ ਬੋਲੀਂ
ਸੱਚ ਜੇ ਹੋਟੀਂ ਘੱਟ ਨਾ ਤੋਲੀਂ
ਏਦਾਂ ਹੀ ਹੁਣ ਵਕਤ ਹੈ ਕਹਿੰਦਾ
ਚੰਨ ਜੇ ਪੱਲੇ ਜ਼ਬਰ ਵੀ ਸਹਿੰਦਾ
ਵਿਚ ਦਰਿਆਵੀਂ ਕੂੜ ਸਭ ਵਹਿੰਦਾ
ਅੰਬਰ ਤਾਂਹੀਂ ਝੜਦਾ ਰਹਿੰਦਾ
ਚੰਨ ਕੋਲ ਤੇਰੇ ਨਾ ਬਹਿੰਦਾ
