ਮੁਹੱਬਤ, ਮੁਹੱਬਤ, ਮੁਹੱਬਤ ।
ਮੁਹੱਬਤ, ਤੂੰ ਕਿੱਥੇ ਹੈਂ ।
ਮੁਹੱਬਤ ਗਵਾਚ ਗਈ ਦੋਸਤੋ, ਕਿਤੇ ਵੇਖੀ ਤਾਂ ਦੱਸਿਓ ।
ਉਹਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਲੈ ਆਇਓ,
ਨਾ ਫੁਫੰਗ ਕੋਈ ਕੱਸਿਓ ।
ਉਹ, ਜਿਸਦਾ ਦਿਲਾਂ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਸੀ ।
ਨਿਆਣਿਆਂ ਦੇ ਵਾਂਗ, ਜਿਹਦਾ ਪੁੱਠਾ ਹਰ ਕਾਜ ਸੀ ।
ਮੁਰਦਿਆਂ ਚ ਜਾਨ ਪਾਉਣ ਵਾਲੀ, ਹੋ ਗਈ ਆਬਾਦ ਕਿੱਥੇ
ਦੱਸਿਓ ।
ਉਹਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਲੈ ਆਇਓ ।
ਨਾ ਫੁਫੰਗ ਕੋਈ ਕੱਸਿਓ ।
ਮੁਹੱਬਤ ਗਵਾਚ ਗਈ ਦੋਸਤੋ, ਕਿਤੇ ਵਿਖ ਗਈ ਤੇ ਦੱਸਿਓ ।
ਉਹਨੂੰ ਮੇਹਣਿਆਂ ਨੇ ਖਾ ਲਿਆ, ਤੇ ਦੂਰ ਭਜਾ ਲਿਆ ।
ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਅੱਧਵਾਟਿਓਂ ਟੁੱਟਦੀ, ਜਿਸਮਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਖਾ ਲਿਆ ।
ਕਿੰਨਾ ਸੋਹਣਾ ਲਗਦੀ ਸੀ, ਹਰ ਇੱਕ ਨਾਲ ਫੱਬਦੀ ਸੀ ।
ਪੂਰਨ, ਰਾਂਝਾ, ਪੁਨੂੰ, ਫਰਿਆਦ ਉਡੀਕਦਾ, ਉਹਨੂੰ ਦੱਸਿਓ ।
ਉਹਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਲੈ ਆਇਓ, ਨਾ ਫੁਫੰਗ ਕੋਈ ਕੱਸਿਓ ।
ਮੁਹੱਬਤ ਗਵਾਚ ਗਈ ਦੋਸਤੋ, ਕਿਤੇ ਮਿਲ ਪਈ ਤੇ ਦੱਸਿਓ ।
ਕਹਿਓ ਲੂਣਾ ਰੋਂਦੀ ਹੈ, ਨਿੱਤ ਚੁੰਨੀ ਭਿਓਂਦੀ ਹੈ ।
ਸੱਸੀ ਵਿੱਚ ਮਾਰੂਥਲਾਂ ਰੋਵੇ, ਸ਼ੀਰੀ ਨਾਲ ਹੀਰ ਕਰਲਾਉਂਦੀ ਹੈ ।
ਤੇਰਾ ਪਿਆ ਵਿਛੋੜਾ ਨੀ, ਸਰਬ ਦੇ ਵੱਜੇ ਤੀਰ ਤਿੱਖੇ ਦੱਸਿਓ ।
ਮੁਹੱਬਤ ਗਵਾਚ ਗਈ ਸੋਹਣਿਓਂ, ਕਿਤੇ ਮਿਲ ਗਈ ਤੇ ਦੱਸਿਓ ।
ਉਹਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਲੈ ਆਇਓ,
ਨਾ ਫੁਫੰਗ ਕੋਈ ਕੱਸਿਓ ।
