ਤੂੰ ਸੁਣ ਮੁਲਕਾਂ ਵਾਲੀਏ !
ਬੋਲ ਨਾ ਮੁੱਖੋਂ ਬੋਲ
ਸੁਪਨੇ ਬੀਜਣ ਵਾਸਤੇ
ਜ਼ਿਮੀ ਨਾ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ।
ਤੂੰ ਸੁਣ ਕੌਲਾਂ ਵਾਲੀਏ !
ਕੌਲਾਂ ਦੀ ਤਕਦੀਰ
ਧਰਤੀ ਛਾਵਾਂ ਮੁੱਕੀਆਂ
ਅੰਬਰ ਮੁੱਕਾ ਨੀਰ ।
ਤੂੰ ਸੁਣ ਮਿਹਰਾਂ ਵਾਲੀਏ ।
ਕੀ ਕੁਝ ਸਾਡੇ ਜੋਗ
ਹੰਝੂ ਮੋਤੀ ਇਸ਼ਕ ਏ
ਅੱਖਾਂ ਚੁੱਗਣ ਚੋਗ ।
ਤੂੰ ਸੁਣ ਦਾਤਾਂ ਵਾਲੀਏ ।
ਹੀਰੇ ਕਰਦੀ ਸੋਟ
ਪਹਿਨ ਨਾ ਸੱਕੇ ਜਿੰਦੜੀ
ਗੀਰੇ ਚੁੰਮਣ ਹੋਠ ।
ਤੂੰ ਸੁਣ ਲਾਟਾਂ ਵਾਲੀਏ ।
ਚਾਨਣ ਭਿੱਜੀ ਵਾਟ
ਆਸ਼ਕ ਜਿੰਦਾਂ ਬਾਲਦੇ
ਉੱਚੀ ਰਖਦੇ ਲਾਟ ।
ਸੂਲ ਸੁਰਾਹੀਆਂ ਵਾਲੀਏ ।
ਵੇਖ ਤੜਪਦੇ ਰਿੰਦ
ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹੋਣ ਕਹਾਣੀਆਂ
ਕਿੱਸੇ ਤੋੜਨ ਜਿੰਦ ।
