ਰਾਤ ਬਾਰੇ ਖ਼ਤ ਲਿਖੇ ਸੀ ਤੂੰ ਜੋ, ਸਾਰੇ ਮਿਲ ਗਏ।
ਮਿਲ ਗਏ ਭੇਜੇ ਤਿਰੇ ਸਭ ਚੰਦ ਤਾਰੇ ਮਿਲ ਗਏ।
ਮਿਲ ਗਏ ਅਹਿਸਾਸ ਦੇ ਚੀਨੇ ਕਬੂਤਰ ਦੋਸਤਾ,
ਮਚਲਦੇ ਜਜ਼ਬੇ ਤਿਰੇ ਪ੍ਰਭਾਤ ਬਾਰੇ ਮਿਲ ਗਏ ।
ਮੇਰੀਆਂ ਅਣਛਪੀਆਂ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਜਦ ਕਦੇ ਪੜ੍ਹੀਆਂ ਨੇ ਤੂੰ,
ਡੁੱਬਦਿਆਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਸਾਹਿਲ ਤੇ ਕਿਨਾਰੇ ਮਿਲ ਗਏ।
ਫੁੱਲ ਤੋਂ ਹੌਲੀ ਸੀ ਰੂੰ ਦੇ ਫੰਬਿਆਂ ਤੋਂ ਵੀ ਕਿਤੇ,
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਗ਼ਮ ਨੇ ਪਰ ਪ੍ਰਬਤ ਤੋਂ ਭਾਰੇ ਮਿਲ ਗਏ।
ਅੱਜ ਤੱਕ ਤਨਹਾ ਨਜ਼ਰ ਸੀ ਭਟਕਦੀ ਆਕਾਸ਼ ਵਿਚ,
ਰੰਗ, ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ, ਦਰਦ ਦੇ ਉਸਨੂੰ ਗੁਬਾਰੇ ਮਿਲ ਗਏ।
ਕੇਸੂਆਂ ਦੇ ਫੁੱਲ ਟਹਿਕੇ ਅਜਬ ਹੈ ਇਹ ਟਾਟਕਾ,
ਧੁੱਪ ਨੂੰ ਵਟਣਾ ਤੇ ਰੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਅੰਗਾਰੇ ਮਿਲ ਗਏ।
ਰੁਖ਼ ਮੈਂ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਮੋੜੇ ਝੱਖੜਾਂ ਨੂੰ ਠੱਲ੍ਹ ਕੇ,
ਤੇਰੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਦੇ ਜਦ ਤੋਂ ਹਨ ਸਹਾਰੇ ਮਿਲ ਗਏ।
