ਚੱਲ ਸਿੱਧੂ ਕਿਧਰੋਂ ਦੂਰ-ਨੇੜਿਓਂ,
ਰੱਬ ਜੀ ਨੂੰ ਲੱਭ ਲਿਆਈਏ.!
ਤੇ ਲੱਭ-ਲਿਆਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ,
ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਹਾਲ ਵਿਖਾਈਏ.!
ਪੁੱਛੀਏ ਜਾਕੇ ਮਹਾਨ ਆਤਮਾ ਨੂੰ,
ਉਹ ਸਕਤੀਮਾਨ ਜੀ ਚੁੱਪ ਕਿਉਂ ਹੋ.?
ਕੀ ਗੱਲ ਕੁਝ ਬੋਲਦੇ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ,
ਐਵੇਂ ਬਣੇ ਬੈਠੇ ਰੁੱਖ ਕਿਉਂ ਹੋ.?
ਕਿਤੇ ਦੌਰਾ ਤਾਂ ਨਈਂ ਪੈ ਗਿਆ,
ਪੈਰ ਦੀ ਜੁੱਤੀ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਲਾਈਏ.?
ਚੱਲ ਸਿੱਧੂ ਕਿਧਰੋਂ ਦੂਰ-ਨੇੜਿਓਂ,
ਰੱਬ ਜੀ ਨੂੰ ਲੱਭ ਲਿਆਈਏ.!
ਕਿੰਨੀ ਤੇਜ਼ ਨਿਗਾਹ ਹੈ ਥੋਡੀ,
ਫਿਰ ਵੀ ਕਿਉਂ ਥੋਨੂੰ ਦਿਸਦਾ ਨਹੀਂ.?
ਕਿਤੇ ਥੋਡਾ ਦਿਲ ਪੱਥਰ ਤਾਂ ਨਹੀਂ,
ਜੋ ਨੈਣਾਂ ਚੋਂ ਹੰਝੂ ਕੋਈ ਰਿਸਦਾ ਨਹੀਂ.?
ਜੇ ਨਜ਼ਰ ਕਮਜੋਰ ਹੋ ਗਈ ਦੱਸੋ,
ਕਿਸੇ ਡਾਕਟਰ ਤੋਂ ਇਲਾਜ ਕਰਵਾਈਏ ?
ਚੱਲ ਸਿੱਧੂ ਕਿਧਰੋਂ ਦੂਰ-ਨੇੜਿਓਂ,
ਰੱਬ ਜੀ ਨੂੰ ਲੱਭ ਲਿਆਈਏ.!
ਵੇਖਲੋ ਥੋਡੀ ਸਾਜੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ,
ਕਿੰਨੇ ਭੈੜੇ-ਭੈੜੇ ਕਾਰੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ.!
ਜ਼ਬਰ, ਜੁਲਮ ਤੇ ਅਨਿਆਂ ਹੁਰੀਂ,
ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਇਹ ਸਾਰੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ.!
ਆਜੋ ਬੁਰਾਈ ਨੂੰ ਕਤਲ ਕਰਵਾਕੇ,
ਚੰਗਿਆਈ ਨੂੰ ਜਿੰਦਾ ਕਰਵਾਈਏ,,
ਚੱਲ ਸਿੱਧੂ ਕਿਧਰੋਂ ਦੂਰ-ਨੇੜਿਓਂ,
ਰੱਬ ਜੀ ਨੂੰ ਲੱਭ ਲਿਆਈਏ.!