ਰਾਹਾਂ ਉਤੇ ਧੂੜ ਪਈ ਉੱਡੇ

ਸਨਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਵਿਰਦੀ

ਰਾਹਾਂ ਉਤੇ ਧੂੜ ਪਈ ਉੱਡੇ

ਵਿੱਚ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਮੈਂ ਖੜ੍ਹੀ ਹਾਂ

ਰੀਝ ਲਾਕੇ ਦੇਖ ਰਹੀਂ ਹਾਂ

ਖਾਬਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਖੇਡ ਰਹੀਂ ਹਾਂ ।

ਪਿੱਛੇ ਮੁੜਕੇ ਵਿਹੜਾ ਤੱਕਾਂ

ਚੁੱਪ ਦੇ ਰੁਖ ਦੀ ਛਾਂ ਹੈ ਗੂੜ੍ਹੀ

ਟੁੱਟੇ ਵਾਣ ਦੀ ਮੰਜੀ ਡਾਹ ਕੇ

ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਸੁੱਤਾ ਦੇਖ ਰਹੀਂ ਹਾਂ !

📝 ਸੋਧ ਲਈ ਭੇਜੋ

ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਵਿਤਾਵਾਂ