ਰਸਤਿਆਂ ਦੀ ਵੀ ਰਹੀ ਨਾ ਭਾਲ ਹੁਣ ।
ਤੁਰ ਪਈ ਮੰਜ਼ਿਲ ਹੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੁਣ।
ਮੁਕਤ ਕਰ ਲਈ ਸੰਗਲਾਂ ਤੋਂ ਸੋਚ ਮੈਂ
ਤੋੜ ਦਿੱਤੇ ਨੇ ਜ਼ੰਗਾਲੇ ਜਾਲ ਹੁਣ ।
ਪੰਛੀਆਂ ਵਾਂਗਰ ਮੈਂ ਅੰਬਰ ਮੱਲਿਆ
ਉੱਡ ਰਹੀ ਹਾਂ ਬੱਦਲਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੁਣ ।
ਲੋਭ ਦੇ ਕੇ ਦੇਵਤੇ ਨੂੰ ਧੂਫ ਦਾ
ਸਭ ਪੁਜਾਰੀ ਛਕ ਰਹੇ ਨੇ ਮਾਲ ਹੁਣ।
ਬੁਝ ਗਈ ਸੀ ਵਾਂਗ ਮੇਰੇ, ਜੋ ਕਦੇ
ਜਗ ਰਹੀ ਹੈ ਦੀਵਿਆਂ ਦੀ ਪਾਲ ਹੁਣ।
ਆਪਣੇ ਜੋ ਸਨ ਅਜੇ ਪਰਤੇ ਨਹੀਂ
ਪਰ ਬਿਗਾਨੇ ਬਣ ਰਹੇ ਨੇ ਢਾਲ ਹੁਣ।