ਰੇ-ਰਹ ਵੇ ਰਾਂਝਣ ਮਾਰ ਨਹੀਂ
ਕਿਸੇ ਹੋਰੀਂ ਨੂੰ ਭੀ ਮਾਰਿਆ ਈ ।
ਇਸ ਹੁਸਨ ਦੀ ਠਾਠ ਮਰੈਂਦੀ ਤੇਗਾਂ
ਮਾਰਿਆ ਈ ਕਿ ਤਾਰਿਆ ਈ ।
ਮੈਤਾ ਸਬ ਸਿਆਲੀਂ ਸੂਹੇ ਬਾਣੇ
ਮੈਂ ਵਤ ਸੂਹਾ ਵਾਰਿਆ ਈ ।
ਹੁਣ ਸੁੰਜ ਪਈ ਵਲ ਬੇਲੇ ਵੇ
ਜੇ ਬੇਲੀ ਮੰਗੂ ਚਾਰਿਆ ਈ ।
ਵਤ ਚੰਦਨਹਾਰ ਤੈਂਡੇ ਗਲ ਅਸਾਂ
ਏਸੇ ਰੀਸ ਥੋਂ ਹਾਰਿਆ ਈ ।
ਕਦੀ ਫਟੀਆਂ ਉਤੇ ਮਰਹਮ ਲਾ ਕੇ
ਫਟ ਲਾ ਕੇ ਚਾ ਵਿਸਾਰਿਆ ਈ ।
ਮੈਂ ਤਾਂ ਦਿਲ ਭੀ ਤੈਂਡਾ ਜਾਨ ਭੀ ਤੈਂਡੀ
ਕੈ ਤੇ ਲਸ਼ਕਰ ਚਾਹੜਿਆ ਈ ।
ਬਸ ਵੇ ਹੈਦਰ ਓਹੋ ਜਾਣੇ,
ਸਾਈਂ ਤੋਂ ਨ ਸਾਰਿਆ ਈ ।੨।
