ਰੇ-ਰਾਂਝਾ ਸੰਜ ਸਬਾਹ ਸੰਮਾਲੇਂ ਮਹੀਂ ਨੂੰ
ਕਦੇ ਭੀ ਅਸਾਂ ਸਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ।
ਨਿੱਤ ਕੀਲੀਆਂ ਕਾਲੀਆਂ ਸੋਹਣੀਆਂ ਨੂੰ
ਕਦੇ ਭੀ ਕੋਹਜੀਆਂ ਕਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ।
ਹੱਥ ਘੱਤੇ ਉਠਾ ਉਠਾ ਗਇਆਂ ਨੂੰ
ਛੇੜੇਂ ਜੇ ਠੁਮ ਠੁਮ ਚਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ।
ਲਾਇਕ ਤੇ ਨਾਲਾਇਕ ਵੇਖਣਾ
ਕਹੇ ਪੈ ਲਾਉਬਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ।
ਹੈਦਰ ਨਾਉਮੀਦ ਨ ਥੀਉ,
ਉਹ ਰੱਦ ਨ ਕਰੇ ਸਵਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ।੬।
