ਅਕਸਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮੈਂ ਤਾਂ ਵੇਖਿਆ ਹੈ,
ਪੀੜਾਂ ਹਸਰਤਾਂ ਦਿਲੀਂ ਲੁਕਾਈ ਫਿਰਦੇ ।
ਦਾਗ਼ ਸੈਂਕੜੇ ਸਾੜੇ ਤੇ ਈਰਖਾ ਦੇ,
ਵਿੱਚ ਸੀਨਿਆਂ ਦੇ ਡੂੰਘੇ ਲਾਈ ਫਿਰਦੇ ।
ਦੋਂਹ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਆਰਜ਼ੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲਈ,
ਕਿੰਨੇ ਹਿਰਸ ਤੇ ਨਾਜ਼ ਉਠਾਈ ਫਿਰਦੇ ।
ਪੀੜਾਂ ਗ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ਐਵੇਂ ਚਮੋੜ ਕੇ ਤੇ,
ਪਏ ਬੇ-ਦਿਲਾਂ ਵਾਂਗ ਘਬਰਾਈ ਫਿਰਦੇ ।
