ਬਹੁਤ ਆਪਣੇ ਮੰਦਿਆਂ ਕਾਰਿਆਂ ਤੇ,
ਰਾਤ ਦਿਨ ਮੈਂ ਰਹਿੰਦਾ ਪਛਤਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ।
ਮੈਨੂੰ ਦੁੱਖ ਹੁੰਦਾ ਨਾਲੇ ਸ਼ਰਮ ਆਉਂਦੀ,
ਝਾਤੀ ਆਪਣੇ ਤੇ ਜਦੋਂ ਪਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ।
ਕਿੱਥੇ ਮਾਰਨਗੇ ਮੈਨੂੰ ਐਮਾਲ ਮੇਰੇ,
ਸੋਚਾਂ ਨਿੱਤ ਮੈਂ ਇਹੀ ਦੁੜਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ।
ਲੱਗਦਾ ਪਾਪਾਂ ਦੇ ਫਲ ਤੋਂ ਡਰ ਮੈਨੂੰ,
ਇਸੇ ਸੋਚ ਤੋਂ ਸਦਾ ਘਬਰਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ।
