ਰੁਬਾਈਆਂ-279

ਹਜ਼ਰਤ ਸ਼ਹੀਦ ਸਰਮਦ ਕਾਸ਼ਾਨੀ

ਹਰ ਘੜੀ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ ਦੇਣ ਮੈਨੂੰ,

ਬਾਹਰ ਗਿਣਤੀਓਂ ਰੱਬਾ ! ਗੁਨਾਹ ਮੇਰੇ ।

ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਨਮੋਸ਼ੀ ਨੇ ਕੁਠਿਆ ਹੈ,

ਸਦਾ ਲਟਕਦੀ ਬੁਲ੍ਹਾਂ ਤੇ ਆਹ ਮੇਰੇ ।

ਵਗੀਂ ਵਾਏ ਮੁਰਾਦ ਤੇ ਵਸਲ ਦੀਏ,

ਹੁਣ ਨਾ ਆਸ ਦੇ ਕਿੰਗਰੇ ਢਾਹ ਮੇਰੇ ।

ਬੇੜੀ ਪਾਰ ਕਰ ਆਣ ਮੰਝਧਾਰ ਵਿੱਚੋਂ,

ਲੱਗੇ ਪਾਪ ਈ ਕਰਨ ਤਬਾਹ ਮੇਰੇ ।

📝 ਸੋਧ ਲਈ ਭੇਜੋ

ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਵਿਤਾਵਾਂ