ਵਾਏ ਵਗਦੀਏ ਸੁਬ੍ਹਾ ਸਵੇਰ ਵੇਲੇ,
"ਮਿਰਜ਼ਾ ਬਖ਼ਸ਼ੀ" ਨੂੰ ਦਈਂ ਪੈਗ਼ਾਮ ਮੇਰਾ ।
ਆਖੀਂ "ਅਰਸ਼ਾਂ ਤੇ ਝੂਲਦਾ ਚੱਲਦਾ ਰਹੇ,
ਝੰਡਾ, ਸਿੱਕਾ ਤੇ ਦਬਦਬਾ, ਨਾਮ ਤੇਰਾ ।
ਨਾਲ ਤਾਰਿਆਂ ਝੋਲੀਆਂ ਭਰ ਸਕਦਾ,
ਦਿਰਮ ਮੰਗੇ ਫਿਰ ਕਿਓਂ ਗ਼ੁਲਾਮ ਤੇਰਾ ।
ਸਾਈਆਂ ਬਖ਼ਸ਼ ਮੈਨੂੰ ਮੇਰਾ ਤੂੰ "ਸੂਰਜ",
ਦੱਮਾਂ ਬਾਝ ਹਾਂ ਮੈਂ ਖ਼ੁੱਦਾਮ ਤੇਰਾ ।"
