ਰੁਬਾਈਆਂ-52

ਹਜ਼ਰਤ ਸ਼ਹੀਦ ਸਰਮਦ ਕਾਸ਼ਾਨੀ

ਉਦਰ ਪੂਰਤੀ ਵਾਸਤੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ,

ਬਹੁਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਇੱਕ ਜੇ ਨਾਲ ਖਾਏ ।

ਫਿਰ ਵੀ ਮਾਰਿਆ ਲੋਭ ਦਾ ਦਿਨੇ ਰਾਤੀਂ,

ਰੋਂਦਾ ਕਲਪਦਾ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਖਾਏ ।

ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂ ਉਹਦੇ ਵਜੂਦ ਅੰਦਰ,

ਕੋਈ ਬਿਫਰਿਆ ਹੋਇਆ ਤੂਫ਼ਾਨ ਆਏ ।

ਉਹਦੀ ਬੁਲਬੁਲੇ ਵਾਂਗਰਾਂ ਜ਼ਿੰਦਗਾਨੀ,

ਤੁਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਮਹਿਮਾਨ ਆਏ ।

📝 ਸੋਧ ਲਈ ਭੇਜੋ

ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਵਿਤਾਵਾਂ