ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ
ਤੂੰ ਬੇੜੇ ਨੂੰ ਬੰਦਰਗਾਹ ਤੋਂ ਤੋਰ ਲਵੇਂ
ਅਤੀਤ ਵੱਲ ਵੇਖ ਤੇ ਦੱਸ
ਕਿ ਯੁੱਧ ਖ਼ਤਮ ਹੀ ਕਦ ਹੋਇਆ ਸੀ
ਉਸ ਸਫ਼ਰ ਬਾਰੇ ਸੋਚ
ਜੋ ਸੂਰਜ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਕਿਰਨ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ
ਘੁਸਮੁਸੀ ਸਿਆਹੀ ਦੇ ਫੈਲਣ ਤੱਕ
ਹੈਲਨ ਦੇ ਗੋਲ ਚਿਹਰੇ ਵਰਗੀ ਰੋਟੀ ਦੇ ਲਈ ਹੁੰਦਾ ਹੈ
ਤੇ ਬਲਦੀਆਂ ਆਂਦਰਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕੁੱਬੀ ਹੋ ਹੋ ਮਰਦੀ ਹੈ
ਫੁੱਟਪਾਥ ‘ਤੇ ਬੈਠੀਆਂ ਫਟੀਆਂ ਬਿਆਈਆਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛ
ਕਿ ‘ਟਰਾਏ ਦਾ ਯੁੱਧ’
ਇਕ ਮੁਸਲਸਲ ਸਰਾਪ ਕਿਉਂ ਹੈ?
ਤੇ ਹੋਣੀ ਦੀ ਲਕੀਰਾਂ
ਪੱਥਰਾਂ ‘ਤੇ ਹੀ ਕਿਉਂ ਨੇ?
ਆ ਕਿ ਐਵੇਂ
ਟਾਪੂਆਂ ‘ਤੇ ਸੁਸਤਾਉਣ ਨਾਲੋਂ
ਯੁੱਧ ਲਈ ਦੁਬਾਰਾ ਕਕਮਰ ਕਸੀਏ
ਤੇ ਵਿਹਲੇ ਹੋਣ ਦੇ ਭਰਮ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਜਾਈਏ।