ਵਾਉ-ਵਕੀਲ ਅੱਖੀਂ ਮੈਂਡੀਆਂ ਤੈਂਡੀਆਂ,
ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਛੜੈਂਦੀਆਂ ਨੇ ।
ਇਹਨਾਂ ਢਾਡੀਆਂ ਸ਼ੋਖ ਅਲਾਉਣੀਆਂ,
ਇਹ ਰੋ ਰੋ ਅਰਜ਼ ਧਰੈਂਦੀਆਂ ਨੇ ।
ਤੀਰ ਸਵਾਲ ਜਵਾਬ ਇਹਨਾਂ ਦੇ,
ਰੋ ਰੋ ਰੱਤ ਬੁਝੈਂਦੀਆਂ ਨੇ ।
ਗੁੱਝੜੇ ਹਾਸੇ ਵੇਖ ਨੈਣਾਂ ਦੇ,
ਦਿਲ ਦਾ ਜੋੜ ਕਰੈਂਦੀਆਂ ਨੇ ।
ਹੈਦਰ ਸ਼ਾਬਸ਼ ਅੱਖੀਆਂ ਨੂੰ,
ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਤਾਬ ਝਲੈਂਦੀਆਂ ਨੇ ।੨੬।
