ਵਾਉ-ਵੇਖੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਿਖਾਏ ਆਪ ਨੂੰ
ਅਸਾਂ ਦਾ ਐਵੇਂ ਬਹਾਨੜਾ ਈ ।
ਉੱਤੇ ਆਪਣੀ ਸੂਰਤ ਮਾਇਲ
ਜਾਨੀ ਆਰਸੀ ਕੁਨੋਂ ਬਿਗਾਨੜਾ ਈ ।
ਵਿਚ ਲੈਲਾ ਦੇ ਕਰੇ ਤਮਾਸ਼ਾ
ਆਪਣਾ ਕੈਸ਼ ਦੀਵਾਨੜਾ ਈ ।
ਖੁਮ ਆਪ ਸ਼ਰਾਬ ਤੇ ਆਪੇ ਪੀਵੇ
ਆਪੇ ਮੈਖਾਨੜਾ ਈ ।
ਉਹ ਕਜਲਾ ਕਿਆ ਦੁੰਬਾਲ ਪਿਆ
ਉਹ ਸੁਰਮਾ ਕਿਆ ਮਸਤਾਨੜਾ ਈ ।
ਸ਼ਮਾ ਨੂੰ ਲੱਗੀ ਆਪਣੇ ਇਸ਼ਕ ਦੀ
ਜਲਦਾ ਐਵੇਂ ਪਰਵਾਨੜਾ ਈ ।
ਹੈਦਰ ਆਪੇ ਲਿਖੇ ਤੇ ਆਪੇ ਵਾਚੇ
ਆਪੇ ਕਾਸਿਦ ਦੇ ਪਰਵਾਨੜਾ ਈ ।੩।