ਉਂਝ ਤਾਂ ਰਾਹੇ ਰਾਹੇ ਗਏ ਆਂ,
ਰਾਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਰਾਹੇ ਗਏ ਆਂ,
ਅਰਸ਼ਾਂ ਉਤੋਂ ਲਾਹੇ ਗਏ ਆਂ,
ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹੇ ਗਏ ਆਂ,
ਅਚਨ ਚੇਤੀ ਫਾਹੇ ਗਏ ਆਂ,
ਤਾਂ ਹੀ ਇਕੋ ਸਾਹੇ ਗਏ ਆਂ,
ਮੂੰਹ ਤੇ ਕਲ੍ਹਾਏ ਗਏ ਆਂ,
ਫੇਰ ਸਲ੍ਹਾਏ ਗਏ ਆਂ,
ਸਾਨ੍ਹ ਕਵਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਨੇ ਸਾਂ ਨਾ,
ਤਾਂ ਕੋਹਲੂ ਤੇ ਵਾਹੇ ਗਏ ਆਂ,
ਪੀੜੇ ਗਏ ਆਂ ਗਾਹੇ ਗਏ ਆਂ,
ਧੁੱਖ ਧੁੱਖ 'ਸਾਬਿਰ' ਕਿਉਂ ਨਾ ਬਲਦੇ,
ਵਖ਼ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਡਾਹੇ ਗਏ ਆਂ।
