ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਪਿਛੋਂ ਅੱਜ ਅਚਾਨਕ ਫੇਰ ਮਿਲੇ ਹਾਂ ।
ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਹੈ ।
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਤੇਰੇ ਬੱਚੇ ਨੇ ।
ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨਾਲ ਤੇਰੀ ਮੈਂ
ਕਿਹੜੀ ਜਾਣ ਪਛਾਣ ਕਰਾਵਾਂ ।
ਅਜੇ ਤੀਕ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਤੂੰ ਵੀ,
ਮੇਰੀ ਬਾਬਤ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦਸਿਆ ।
ਕੁਝ ਕੁਝ ਦੋਵੇਂ ਸ਼ਰਮਿੰਦੇ ਹਾਂ
ਇਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ।
ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੀ ਮਜਬੂਰੀ ਦਾ
ਪਤਾ ਅਸਾਨੂੰ ।
ਏਸੇ ਖਾਤਰ ਅੱਖ ਬਚਾ ਕੇ,
ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਕੇ, ਨਜ਼ਰ ਝੁਕਾ ਕੇ,
ਆਪਾਂ ਦੋਵੇਂ ਲੰਘ ਚੱਲੇ ਸਾਂ ।
ਉਹ ਵੀ ਦਿਨ ਸਨ,
ਕਿੰਨੀਆਂ ਘੜੀਆਂ
ਅਸੀਂ ਚੁਰਾ ਕੇ ਸਮਿਆਂ ਕੋਲੋਂ,
ਕੱਠੇ ਹੋ ਕੇ ਬਹਿ ਜਾਂਦੇ ਸਾਂ ।
ਜਿਹੜੀ ਗਲ ਨਹੀਂ ਆਖਣ ਵਾਲੀ
ਉਹ ਵੀ ਆਪਾਂ,
ਹੱਸਦੇ ਹੱਸਦੇ,
ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਕਹਿ ਜਾਂਦੇ ਸਾਂ ।
ਇਹ ਵੀ ਦਿਨ ਹੈ
ਜਿਸ ਦੇ ਕੋਲੋਂ,
ਇਕ ਪਲ ਅਸੀਂ ਚੁਰਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ,
ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਪਿਛੋਂ ਅੱਜ ਮਿਲਣ ਤੇ,
ਖੁਲ੍ਹ ਕੇ ਜ਼ਰਾ ਬੁਲਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ।