ਨੁੱਚੜ ਪਈਆਂ ਅੱਖੀਆਂ

ਵਿੱਛੜ ਚੱਲੀ ਅੰਤਲੀ

ਫੱਗਣ ਦੀ ਤਰਕਾਲ

ਵੇ ਚੇਤਰ ਗਿਆ !

ਬਾਰ ਬੇਗਾਨੀ ਚੱਲੀਆਂ

ਛੀਏ ਰੁੱਤਾਂ ਰੁੰਨੀਆਂ

ਮਿਲਿਆਂ ਨੂੰ ਹੋ ਗਿਆ ਸਾਲ

ਵੇ ਚੇਤਰ ਗਿਆ !

ਸੱਭੇ ਧੂੜਾਂ ਛੰਡ ਕੇ

ਕੰਨੀ ਬੀਤੇ ਸਮੇਂ ਦੀ

ਕਣੀਆਂ ਲਈ ਹੰਗਾਲ

ਵੇ ਚੇਤਰ ਗਿਆ !

ਅੰਬਰ ਵੇਹੜਾ ਲਿੱਪਿਆ

ਉੱਘੜ ਆਈਆਂ ਖਿੱਤੀਆਂ

ਯਾਦਾਂ ਬੱਧੀ ਪਾਲ

ਵੇ ਚੇਤਰ ਗਿਆ !

ਖੰਭ ਸਮੇਂ ਨੇ ਝਾੜਿਆ

ਲੱਖ ਦਲੀਲਾਂ ਔਂਦੀਆਂ

ਪੁੱਛਣ ਕਈ ਸਵਾਲ

ਵੇ ਚੇਤਰ ਗਿਆ !

ਕੀ ਜਾਣਾ ਦਿਨ ਕੇਤੜੇ

ਮੁੱਠ ਭਰੀਆਂ ਉਮਰ ਨੇ

ਸੱਭੇ ਤਿਲ ਸੰਭਾਲ

ਵੇ ਚੇਤਰ ਗਿਆ !

ਵਰ੍ਹੇ ਨੇ ਪਾਸਾ ਪਰਤਿਆ

ਸੱਭੇ ਯਾਦਾਂ ਤੇਰੀਆਂ

ਘੁੱਟ ਕਲੇਜੇ ਨਾਲ

ਵੇ ਚੇਤਰ ਗਿਆ !

ਮੁੜ ਕੇ ਏਸ ਮੁਹਾਠ ਤੇ

ਮੈਂ ਦੀਵਾ ਧਰਿਆ, ਤਿੰਨ ਸੌ

ਪੈਂਠ ਬੱਤੀਆਂ ਬਾਲ

ਵੇ ਚੇਤਰ ਗਿਆ !

📝 ਸੋਧ ਲਈ ਭੇਜੋ