ਵਿੱਚ ਹਨੇਰੇ ਬਲਦੀ ਪਈ ਏ

ਵਿੱਚ ਹਨੇਰੇ ਬਲਦੀ ਪਈ ਇਕ ਦੀਵੇ ਦੀ ਲਾਟ

ਜਿਉਂ-ਜਿਉਂ ਨੇੜੇ ਢੁਕਣਾ ਵਾਂ ਤੇ ਹੋਏ ਲਮੇਰੀ ਵਾਟ

ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਚੁੱਕੀ, ਮਿਹਣਿਆਂ ਦੀ ਮੈਂ ਪੰਡ,

ਮੇਰੀ ਅਣਖ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਮਾਰੀ ਤੇਰੀ ਚੁੱਪ ਨੇ ਚਾਟ

ਇਕਲਾਪੇ ਵਿਚ ਜਦੋਂ ਕਦੀ ਵੀ ਤੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਆਵਣ,

ਚੀਰ ਕਲੇਜਾ ਸੁੱਟਦੀ ਮੇਰਾ, ਐਸੀ ਪਵੇ ਤਰਾਟ

ਸੱਧਰਾਂ ਦਾ ਹੁਣ ਸੂਰਜ ਡੁੱਬਾ, ਵਰਤੀ ਗ਼ਮ ਦੀ ਸ਼ਾਮ,

ਖ਼ਵਰੇ ਕਾਲਖ ਦੇ ਸ਼ੌਹ ਅੰਦਰ, ਮਿਲਣੀ ਕਿਹੜੀ ਘਾਟ

ਮੰਜ਼ਿਲ ਨੂੰ ਮੈਂ ਲੱਭਦਾ-ਲੱਭਦਾ, ਆਪ ਗਵਾਚ ਗਿਆ ਵਾਂ,

ਛੱਡ ਗਿਆ 'ਰਾਹਤ' ਪਿਆਰ ਦਾ ਸਾਥੀ, ਮੰਜ਼ਿਲ ਦੇ ਅਧਰਾਟ

📝 ਸੋਧ ਲਈ ਭੇਜੋ