ਯਾਦ ਬਨੇਰੇ ਬਾਲ ਕੇ ਰੱਖੇ, ਜੋ ਚਾਵਾਂ ਦੇ ਦੀਵੇ ।
ਵਿੱਚ ਉਡੀਕਾਂ ਬੁਝ ਨਾ ਜਾਵਣ, ਇਹ ਸਾਹਵਾਂ ਦੇ ਦੀਵੇ ।
ਘੋਰ ਹਨ੍ਹੇਰੇ ਝੱਖੜਾਂ ਵਿਚ ਵੀ, ਰਤਾ ਨਾ ਡੋਲਣ ਦਿੱਤੇ,
ਹਿਜਰ ਤੇਰੇ ਵਿਚ ਸਾਂਭ ਕੇ ਰੱਖੇ, ਮੈਂ ਰਾਹਵਾਂ ਦੇ ਦੀਵੇ ।
ਵਿਚ ਪਰਦੇਸਾਂ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਤੇ ਇਹੋ ਨੇ ਸ਼ਰਮਾਇਆ,
ਨਫ਼ਰਤ ਨਾਲ ਨਾ ਨਿੰਮੇ ਹੋਣੇ, ਇਹ ਹਾਵਾਂ ਦੇ ਦੀਵੇ ।
ਸਫ਼ਰਾਂ ਤੇ ਜਦ ਪੁੱਤਰ ਤੋਰਨ, ਦੇਕੇ ਨਿੱਘ ਦੁਆਵਾਂ,
ਰਾਹਵਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਚਾਨਣ ਕਰਦੇ, ਹੱਥ ਮਾਵਾਂ ਦੇ ਦੀਵੇ ।
ਦੂਰ ਦੇ ਪਾਂਧੀ, ਭੁੱਲ ਨਾ ਜਾਵਣ'ਅਕਰਮ'ਨੇਂਹ ਦੀ ਕਿੱਲੀ,
ਤਾਰਿਆਂ ਥੀਂ ਪਏ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ, ਸਹਿਰਾਵਾਂ ਦੇ ਦੀਵੇ ।
