ਧੁੰਦ ਵਿੱਚ ਗਵਾਚਿਆਂ ਸੱਜਣਾਂ ਨੇ,

ਅੱਜ ਕਿੱਧਰੋਂ ਮੁੱਖ ਵਿਖਾਇਆ

ਹੋਈ ਦਿਲ ਦੀ ਧੜਕਣ ਆਪ ਮੁਹਾਰੀ,

ਵਿੱਚ ਨੈਂਣੀ ਨੀਰ ਭਰ ਆਇਆ ਏ।

ਇਹ ਦਿਲ ਦੇ ਰੋਗ ਬੜੇ ਅਵੱਲੇ ਨੇ,

ਭੇਤ ਮੂਲ ਨਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪਾਇਆ

ਵਿੱਚ ਵਿਛੋੜੇ  ਰੂਹ ਰਹੀ ਵਿਲਕਦੀ ,

ਨਿੱਤ ਆਪਣਾ ਆਪ ਗਵਾਇਆ ਏ।

ਹਰਦਮ ਰਹੀ ਇੱਕ ਤਾਂਘ ਸੱਜਣ ਦੀ,

ਵਿੱਚ ਦੁਨੀਆਂ ਚਿੱਤ ਪਰਚਾਇਆ ਏ।

ਸੱਜਣ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਰੂਹ ਖਿੜ ਗਈ ਏ,

ਅੱਗ ਹਿਜਰ ਨੂੰ ਬੁਝਾਇਆ ਏ।

ਵਾਹ ਸੱਜਣਾ ਕੁਰਬਾਨ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ,

ਮੇਰੇ ਰੋਮ ਰੋਮ ਫ਼ਰਮਾਇਆ ਏ।

ਮਿਲ ਹੀ ਗਏ ਤਾਂ ਇੱਕ ਹੋ ਰਹੀਏ, 

ਬੜਾ ਸ਼ਮੀ ਵਕਤ ਗਵਾਇਆ ਏ।

📝 ਸੋਧ ਲਈ ਭੇਜੋ