ਆਈਆਂ ਸੀ ਯਾਦਾਂ ਤੇਰੀਆਂ
ਮਹਿਫ਼ਲ ਲਗਾ ਕੇ ਬੈਠੀਆਂ
ਮੋਮ ਬੱਤੀ ਜਿੰਦ ਵਾਲੀ
ਰਾਤ ਭਰ ਜਲਦੀ ਰਹੀ ।
ਸੂਰਜ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ
ਤੇਰਾ ਭੁਲੇਖਾ ਪੈ ਗਿਆ
ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਰਾਤ ਉਸ ਨੂੰ
ਘੁੱਟ ਕੇ ਮਿਲਦੀ ਰਹੀ ।
ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਇਸ ਨਿਜ਼ਾਮ ਨੇ
ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਪਾਈਆ ਬੇੜੀਆਂ
ਮੈਂ ਕਲਮ ਦੇ ਹੱਥ ਸੁਨੇਹੇ
ਉਮਰ ਭਰ ਘਲਦੀ ਰਹੀ ।
ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਕਾਲਖ਼ ਨੂੰ ਅਸੀਂ
ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਰੰਗਦੇ ਰਹੇ
ਇਕ ਕਿਰਨ ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਦੀ
ਰਾਤਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਰਲਦੀ ਰਹੀ ।
ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਰਾਹ ਨੁਮਾ
ਰਾਹਵਾਂ ਨੂ ਤੋੜਨ ਜਾਣਦੇ
ਇਕ ਤੰਦ ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੀ
ਹੈ ਧਰਤੀਆਂ ਵਲਦੀ ਰਹੀ ।
ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਗ਼ਮ ਦਿਲਾਂ ਦਾ
ਪਰ ਵਡੇਰਾ ਗ਼ਮ ਹੈ ਇਹ
ਪਿਆਰ ਵਰਗੀ ਚੀਜ਼ ਕਿਉ
ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਰੁਲਦੀ ਰਹੀ ।
