ਯੇ-ਯਾ ਅੱਲਾ ਖੈਰ ਕਰੀਂ ਮੈਨੂੰ,
ਅਤੇ ਖਾਤਮਾ ਖੈਰ ਦਾ ਦੇਵਣਾ ਏਂ ।
ਪਲ ਪਲ ਵੇਖਾਂ ਤੇ ਘੋਲੀ ਥੀਵਾਂ,
ਮੈਂ ਤੇ ਬਿਜਲੀ ਵਾਂਗੂੰ ਖੇਵਣਾ ਏਂ ।
ਏਸ ਮੁਸੱਲੇ ਤੇ ਜੁੱਬੇ ਰਯਾ ਦੇ ਨੂੰ,
ਮੈਂ ਨਾਲ ਸ਼ਰਾਬ ਦੇ ਭੇਵਣਾ ਏਂ ।
ਨਾਲ ਪਿਆਲੜੇ ਤਾਬੜ ਤੋੜੇ,
ਹੋਸ਼ ਮੈਂਡਾ ਸਾਕੀ ਵੰਜੇਵਨਾ ਏਂ ।
ਵਿੱਚ ਛੋਟੇ ਪਿਆਲੇ ਹੈਦਰ ਦੇ ਇਹ,
ਮੱਟ ਸ਼ਰਾਬ ਦਾ ਮੇਵਣਾ ਏਂ ।
ਕਾਬੇ ਦਾ ਰਾਹ ਦੇਖਾਉ ਮੈਨੂੰ,
ਰਾਹ ਨ ਦੈਰ ਦਾ ਦੇਵਣਾ ਏਂ ।
ਵਿੱਚ ਬਾਗ਼ ਬਹਿਸ਼ਤ ਦੇ ਹੈਦਰ ਨੂੰ ਭੀ,
ਬਹਰਾ ਸ਼ੀਰ ਦਾ ਦੇਵਣਾ ਏਂ ।੩੦।
(ਕਈ ਨੁਸਖਿਆਂ ਵਿਚ ਇਹ ਬੰਦ ਭੀ
ਇਸ ਸੀਹਰਫ਼ੀ ਨਾਲ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਹਨ)
ਨੂਨ-ਨਿੱਤ ਨਾ ਮਾਹੀ ਤੇ ਨਿੱਤ ਨ ਮੱਝੀਂ
ਤੇ ਨਿੱਤ ਨ ਸਾਉਰੇ ਰਤੜੇ ਨੇ ।
ਨਿੱਤ ਨ ਮਹਿੰਦੀ ਤੇ ਨਿੱਤ ਦੇਹੰਦੜੀ
ਤੇ ਨਿੱਤ ਨ ਜ਼ੁਲਫ਼ਾਂ ਨੂੰ ਛਲੜੇ ਨੇ ।
ਨਿੱਤ ਨ ਸ਼ਾਦੀ ਤੇ ਨਿੱਤ ਨ ਗ਼ਮੀ
ਤੇ ਨਿੱਤ ਨ ਕਰਮ ਸਵਲੜੇ ਨੇ ।
ਪੈ ਹਵਾਲੜੇ ਰੱਬ ਦੇ ਵੇ ਹੈਦਰ,
ਤੇ ਬਾਹਰ ਸੁਨੇਹੜੇ ਘਲੜੇ ਨੇ ।
ਵਾ-ਵੰਜ ਆਖੋ ਮੈਂਡੇ ਸੱਜਣਾਂ ਨੂੰ,
ਅਸਾਂ ਕੋਲ ਤੁਸਾਡੜੇ ਆਵਣਾ ਏ ।
ਜਿਹੜਾ ਤੈਂਡੜੇ ਨਾਲ ਕਰਾਰ ਮੈਂਡਾ,
ਅਸਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਤੋੜ ਨਿਭਾਵਣਾ ਏ ।
ਸਾਡੇ ਹਾਲ ਨੂੰ ਦੇਖ ਹੁਣ ਸੱਜਣਾ ਵੇ,
ਸਾਨੂੰ ਕਦੇ ਤੀਕਰ ਤਰਸਾਵਣਾ ਏ ।
ਹੈਦਰ ਠੋਕਰਾਂ ਮਾਰ ਨਾ ਡਿਗਿਆਂ ਨੂੰ,
ਕੀ ਮੋਇਆਂ ਤੇ ਤੀਰ ਚਲਾਵਣਾ ਏ ।
ਹੇ-ਹੱਥ ਵਿਚ ਯਾਰ ਦੇ ਮੈਂਡੜੇ ਉਹ,
ਲੈ ਗੁਡੀਆਂ ਵਾਂਗ ਉਡਾਰੀਆਂ ਮੈਂ ।
ਕਦੀ ਛਿਕਦਾ ਤੇ ਕਦੀ ਛੋੜਦਾ ਏ,
ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੋਤਿਆਂ ਵਲ ਤਾਰੀਆਂ ਮੈਂ ।
ਜਿਤ ਵਲ ਚਾਹੇ ਢੋਲਣ ਫਿਰਦਾ ਨੀ,
ਨਾ ਮੈਂ ਉਜ਼ਰ ਮੈਂਡਾ ਖਾਕਸਾਰੀਆਂ ਮੈਂ ।
ਪਾਇਆ ਕਹੰਦੇ ਵਾਲੀ ਬਾਜ਼ ਕੁਨੋਂ ਹੈਦਰ,
ਢੋਲਣ ਦੇ ਨਾਜ਼ਾਂ ਤੋਂ ਵਾਰੀਆਂ ਮੈਂ ।
ਲਾਮ-ਲੇਟਣ ਤਾਈਂ ਕਦੇ ਸਾਂ ਲੁੜੈਂਦੇ,
ਮਨ ਅਤੇ ਅਨਾ ਅੱਲਾ ਸਾਰਦਾ ਏ ।
ਕੋਹ ਤੂਰ ਦੇ ਆਤਿਸ਼ ਭੁੱਲ ਗਇਆ,
'ਰਬ ਅਰਨੀ ਮੂਸਾ' ਪੁਕਾਰ ਦਾ ਏ ।
ਲਨਤਰਾਨੀ, ਸ਼ੌਕ ਤਰਾਨੀ,
ਮਾਰ ਦਾ ਅਤੇ ਤਾਰ ਦਾ ਏ ।
ਆਖੀ ਦੋਸ ਨਾਹੀਂ ਗਲ ਸੱਚ ਨਾਹੀਂ
'ਲਾਤਦਰਕ ਅਲਾ' ਬਸਾਰ ਦਾ ਏ ।
ਖਰ ਮੂਸਾ ਸਾਕਾ ਹੈਦਰ,
ਮਸਤ ਐਥੇ ਗੁਫਤਾਰ ਦਾ ਏ ।
ਅਲਿਫ਼-ਇਕੱਲੜਾ ਹਮਜ਼ਾ ਆਹਾ,
ਤੇ ਹਮਜ਼ਾ ਸ਼ੇਰ ਮੁਰੇਲੜਾ ਏ ।
ਅਲਿਫ਼ ਦਾ ਨੇਜ਼ਾ ਫੁੱਮਣ ਵਾਲਾ,
ਤੇ ਇਹ ਅਸਵਾਰ ਦੁਹੇਲੜਾ ਏ ।
ਅਲਿਫ਼ ਤੇ ਹਮਜ਼ਾ ਬਦੀਆਂ ਗਲ ਵਿੱਚ,
ਪਖਣ ਤੇ ਕਹਣ ਉਹ ਯਾਰ ਦੁਬੇਲੜਾ ਏ ।
ਅਲੀ ਹੈਦਰ ਯਾਰ ਦਾ ਨਾਂ ਲੈ ਤਾਂ
ਵਹਦਤ ਯਾਰ ਦਾ ਮੇਲੜਾ ਏ ।
ਅਲਿਫ਼-ਅਹਮਦ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮੀਮ ਦਾ ਘੁੰਗਟ,
ਛਲਣ ਛੋੜ ਦਰਾਜ਼ ਥੀਆ ।
ਇਕੋ ਨੁਕਤਾ ਵਹਦਤ ਵਾਲਾ,
ਜੁੰਬਸ ਵਾਂਗ ਦਰਾਜ਼ ਥੀਆ ।
ਅਸਾਂ ਰਾਗ ਪ੍ਰੇਮ ਦਾ ਸੁਣਿਆਂ,
ਸੋਜ਼ ਦਾ ਹੁਣ ਸਾਜ਼ ਥੀਆ ।
ਵਹਦਤ ਦੇ ਦਰਿਆ ਅੰਦਰ,
ਅਲੀ ਹੈਦਰ ਮੀਮ ਜਹਾਜ਼ ਥੀਆ ।
ਯੇ-ਯਾਰੀ ਮਜਾਜ਼ੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਆ,
ਪਏ ਰੋਂਦਿਆਂ ਤੇ ਗ਼ਮ ਖਾਣਾ ਕੀ ।
ਇਹੀ ਸੁੱਖ ਵੇ ਕੌਣ ਦੁੱਖ ਆਪ ਵਾਲਾ,
ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਦਾ ਦੁਖ ਦੁਖਾਣਾ ਕੀ ।
ਉੱੜਕ ਪੀਤ ਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਪਿਆਰਾ,
ਇਹੋ ਪੀਤ ਲਾਕੇ ਤੇੜ ਮਚਾਵਣਾ ਕੀ ।
ਹੈਦਰ ਰੱਬ ਦਾ ਇਸ਼ਕ ਚੰਗੇੜਾ ਏ,
ਕਚ ਪੱਕ ਦਾ ਯਾਰ ਬਣਾਵਣਾ ਕੀ ।
