ਪ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅਰਥ

ਪੈਂਦਿਆਂ ਨੂੰ. ਪੜਤੋਂ ਕੋ. "ਥਾਉ ਨ ਹੋਵੀ ਪਉਦੀਈ." (ਵਾਰ ਆਸਾ) ਪੌਲੇ ਪੈਂਦਿਆਂ ਨੂੰ ਥਾਉਂ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ.

ਪਉਦਾ ਦਾ ਬਹੁਵਚਨ। ੨. ਪੈਂਦੇ, ਪੜਤੇ. "ਹਰਿ ਬਿਸਰਾਇਕੈ ਪਉਦੇ ਨਰਕਿ ਅੰਧ੍ਯਾਰ." (ਸਵਾ ਮਃ ੫)

ਦੇਖੋ, ਪੌਧ.

ਦੇਖੋ, ਪਉਣ ਅਤੇ ਪਵਨ.

nan

ਹਨੂਮਾਨ ਅਤੇ ਭੀਮਸੇਨ. ਦੇਖੋ, ਪਵਨਪੂਤ.

ਦੇਖੋ, ਪਉਣਾ. "ਕਾਰਜੁ ਸਾਢੇ ਤੀਨਿ ਹਥ, ਘਨੀ ਤ ਪਉਨੇ ਚਾਰਿ." (ਸ. ਕਬੀਰ) ਭਾਵ- ਬਹੁਤੀ ਲੰਮੀ ਕ਼ਬਰ ਹੋਵੇ, ਤਦ ਪੌਣੇ ਚਾਰ ਹੱਥ ਦੀ ਬਹੁਤ ਹੈ.

ਦੇਖੋ, ਪੌਬਾਰਾਂ.

ਦੇਖੋ, ਪੌਰਖ.

ਸੰ. ਪੁਰਾਤਨ. ਵਿ- ਪੁਰਾਣਾ. ਪ੍ਰਾਚੀਨ। ੨. ਅਨਾਦਿ. ਦੇਖੋ, ਪਊਰਾਤਨ। ੩. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਕਰਤਾਰ. ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ.

ਸੰਗ੍ਯਾ- ਪਾਯ (ਪੈਰ) ਨਾਲ ਲੱਗਿਆ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ, ਜੂਤਾ. ਜੋੜਾ. ਪਾਪੋਸ਼. "ਪਉਲੀ ਪਉਦੀ ਫਾਵਾ ਹੋਇਕੈ ਉਠਿ ਘਰਿ ਆਇਆ." (ਵਾਰ ਗਉ ੧. ਮਃ ੪) ਪੌਲੀਂ ਪੈਂਦੀਂ। ੨. ਰੁਪਯੇ ਦਾ ਚੌਥਾ ਭਾਗ. ਏਕ ਪਾਦ. ਚੁਆਨੀ. ਪੋਲੀ. ਪਾਉਲੀ.

ਦੇਖੋ, ਪਉਲਾ ੨। ੨. ਪਉਲੀਂ. ਦੇਖੋ, ਪਉਲਾ ੧.