ਯੇਹ ਦੁਨੀਆ ਹੈ ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਮੇਂ ਇਨਸਾਨ ਬਦਲਤੇ ਰਹਿਤੇ ਹੈਂ
ਘਰਵਾਰ ਤੋ ਵੋਹੀ ਪੁਰਾਨਾ ਹੈ ਮਹਿਮਾਨ ਬਦਲਤੇ ਰਹਿਤੇ ਹੈਂ
ਕੁਛ ਲੋਗ ਜਹਾਂ ਮੇਂ ਐਸੇ ਹੈਂ ਜਿਨਕੀ ਪਹਿਚਾਨ ਨਹੀਂ ਮੁਮਕਿਨ
ਚਿਹਰੇ ਪੇ ਚੜ੍ਹਾ ਕਰ ਯੇਹ ਚਿਹਰਾ ਪਹਿਚਾਨ ਬਦਲਤੇ ਰਹਿਤੇ ਹੈਂ
ਇਸ ਅੰਧੀ ਬਹਿਰੀ ਦੁਨੀਆ ਮੇਂ ਇਨਸਾਫ਼ ਕੀ ਹਸਰਤ ਬੇ-ਮਾਅਨੀ
ਦੌਲਤ ਕੇ ਲੀਏ ਯਹਾਂ ਮੁਨਸਿਫ਼ ਕੇ ਫ਼ਰਮਾਨ ਬਦਲਤੇ ਰਹਿਤੇ ਹੈਂ
ਇਸ ਖ਼ੁਦਗਰਜ਼ੋ ਕੀ ਦੁਨੀਆ ਮੇਂ ਈਮਾਨ ਕਾ ਸੌਦਾ ਹੋਤਾ ਹੈ
ਮਤਲਿਬ ਕੇ ਲੀਏ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਯਹਾਂ ਭਗਵਾਨ ਬਦਲਤੇ ਰਹਿਤੇ ਹੈਂ
ਇਨਸਾਨ ਵੋਹੀ, ਫ਼ਿਤਰਤ ਭੀ ਵੋਹੀ, ਔਰ ਵੋਹੀ ਪੁਰਾਨੇ ਅਫ਼ਸਾਨੇ
‘ਆਜ਼ਾਦ’ ਮਗਰ ਅਫ਼ਸਾਨੋਂ ਕੇ ਉਨਵਾਨ ਬਦਲਤੇ ਰਹਿਤੇ ਹੈਂ
